Ten eerste was er Heel Veel Herkenning op mijn vorige blog. Niet alleen kreeg ik veel reacties, maar Liesbeth was zelfs zo lief om op haar instagram mensen op te roepen ook eens de minder fraaie moestuinzaken te posten, met de in aller ijl in leven geroepen hashtag #moestuinmislukkingen. Het voelt een beetje gek, om je mislukkingen te posten, maar toch is het fijn om te zien dat tuinieren ook bij de rest van de wereld niet altijd vanzelf gaat.
Om nog even in te haken op die #moestuinmislukkingen; er was ook Heel Veel storm. Echt. Heel. Veel. Het kasje deed weer de plat-dans, de tomaat en aubergine dus ook, we noemen het kasje nu ook een #moestuinmislukking, kasje mag met pensioen. In de prullenbak wel te verstaan. Dááág kasje!
Ook werd er Heel Veel getuinierd - ja ik schrijf wel tuinieren, maar ik bedoel eigenlijk gewoon wieden. We deden dat met zijn vieren. Zie je, in onze buurttuin hebben wij wat algemene tuintjes. Die algemene tuintjes zijn voor iedereen om te gebruiken en worden door iedereen samen onderhouden. 'Iedereen' heeft in dit geval twee definities. De eerste keer betekent het gewoon iedereen, de tweede keer betekent het "Frank, Mariel, Marinus en Mijke". Die laatste "iedereen" vindt dat gelukkig niet erg en dus plannen we af en toe een middagje tuinieren. Waarbij 'af en toe' eigenlijk inhoudt 'bijna nooit' - we nemen het vandaag even niet al te nauw met die definities!
Het laat zich raden hoe die algemene tuintjes er bij stonden: het onkr, eh, de 'planten' kniehoog. Maar na een uurtje of 6, 7 tuinieren was alles weer schoon. We hebben zelfs bloemetjes gepoot - en lavendel, bloembollen, én gezaaid! Ten slotte hebben we alle kale aarde met houtsnippers afgedekt. Zodat we "af en toe" met "iedereen" kunnen blijven afspreken zonder dat we telkens zo veel moeten "tuinieren". Is dat niet slim van ons! En met slim bedoel ik in dit geval natuurlijk: 'buitengewoon geniaal'. Varkjargon he?
En dan als laatste: Heel Veel Zin! In ons avontuur, is wat ik heb. Gister was het zo ver, we gingen de boerderij bekijken, geen storm hield ons tegen! We tekenden wat papieren, kregen een map met Heel Veel folders van Natuurmonumenten, en we kregen een trui. Dat lees je goed; een trui. Het is juni en we kregen een trui. Ik vind het hilarisch - helaas vind ik het ook correct, en nu gaan we subiet massaal duimen dat het binnenkort eindelijk tshirtweer wordt - en blijft.
Daarna gingen we rondlopen. De locatie is... JA. Gewoon Ja. Voor een blog over Heel Veel zijn dat wel verassend weinig woorden hè? En meer gaan het er zelfs niet eens worden! Nee niet huilen nu, ik ga dat goedmaken, heus. Vrijdag gaan we weer heen, inventariseren wat er concreet moet gebeuren en kennismaken met de boswachter van het gebied. Ik beloof plechtig; ik maak foto's. Hoeveel? Nou gewoon; Heel V..!
Fijne dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten