Zaadjes ruilen en hoe je ze het best verstuurt

Het had eigenlijk geen verrassing moeten zijn gezien ik er ook een ben, maar moestuinmensen zijn aardig. Aardiger dan andere mensen, bedoel ik. Toen ik net begon te tuinieren meldde ik mij aan op het moestuinforum, ik sprak er over op facebook en met mensen die ik tegenkwam. Binnen een mum van tijd kreeg ik van alle kanten kleine pakjes zaad toegestuurd, pakketjes met stekjes, plantjes en zelfs zomaar een boekje. Veelal van mensen die ik niet of nauwelijks ken. Gewoon, gratis. Wat een fijne start!

Inmiddels heb ik zelf ook een bescheiden zadenvoorraad - op één of andere manier werkt dat verslavend hè? - en kan ik dus ook ruilen. Dat doe ik graag want dat is leuk, je kunt eens wat nieuws proberen zonder veel geld kwijt te zijn en het is goed voor de biodiversiteit. Bovendien heb je soms maar een paar zaadjes nodig terwijl er 2000 in zo'n pakje zitten.

Eén probleem toch, moestuinmensen; jullie zijn net zo aardig als dat je slecht in verpakken bent. Heus! Propjes papier met plakband, luciferdoosjes met ductape, cdhoesjes, dichtgeknoopte boterhamzakjes, enveloppen in enveloppen gefrommeld, inimini zaadjes gewoon los in de envelop... Het is of slecht ingepakt, of te goed, en in beide gevallen stroomt bij het openmaken der post de gehele inhoud over het tapijt - moest mijn tapijt van grond zijn dan groeide er nu een moestuin gelijk een oerwoud in - nee! Ik wil niks horen over stofzuigen nu! Terug naar het probleem!

Ik was hier natuurlijk niet over begonnen als ik niet ook een oplossing had, want zo ben ik dan ook wel weer. Een envelopje, gewoon simpel te vouwen, stevig genoeg, gaat dicht zonder plakband en dus ook weer open - maar niet uit zichzelf! - en het lekt helegaar niet. Werkelijkwaar een knalfantastische oplossing dus! Je merkt het, ik ben snel lyrisch over dingen (een ander zou zeggen dat ik soms wat overdrijf, maar daar moet je niet naar luisteren hè).

Het  is heus niet moeilijk, jij kunt dat ook. Even opletten nu! 

Je pakt een vierkant blaadje, de grootte maakt niet veel uit en kun je wat aanpassen aan hoe veel er precies in moet. Je vouwt dat dubbel van punt naar punt.

Tot nu toe niet moeilijk he? 

Nu leg je het papier met de punt naar boven en vouw je de punten links en rechts over elkaar. Je kunt dat zo een beetje schatten maar als je pietje precies bent leg je de boel even langs een lineaal. Achttien centimeter gedeeld door drie is zes, VOUW!

Dan hoef je alleen nog maar het ene puntje in het andere puntje te schuiven en in principe is het dan al een puut.

Voordat je hem vult maak je echter alvast de volgende vouwtjes want dan krijg je hem straks makkelijker dicht. Leg hem weer plat neer en vouw het bovenste puntje omlaag naar het midden, en weer terug.

Doe dat ook met de onderkant.

Klaar! Nu kun je hem vullen. Doe hem niet keivol, neem dan liever een groter stuk papier - afijn je kunt dat nu denkelijk zelf ook wel verzinnen.

Na het vullen komt het cruciaal onderdeel van de envelop. Moest je dit overslaan deed je alles voor niks. In de foto hierboven zie je dat de onderkant van de envelop een gleuf heeft. De punt van de bovenkant frot je dáár precies in. 

Hop...

Hop!

Dichtdrukken en flats - af! Een kind kan de was doen. Plak daar dan nog een leuk etiketje op voor de sier en de ander weet ook wat hij van jou heeft ontvangen. Vandaag stuur ik iemand olijfkomkommer aka mexicaanse augurk. Wat overigens een supermooie plant is - maar daarover zal ik nu niet uitwijden, ik ben al lyrisch genoeg geweest voor vandaag.

Mocht je nu op het geniale idee komen om in een origamiboekje leuke sierenvelopjes te zoeken, doe dat dan toch maar niet. Meestal sluiten die toch niet echt goed en dat is vooral met klein zaad geen pret. Of je moet vouwen zo vaak maken dat de boel er onstevig van wordt en een scheur zit in een klein hoekje (letterlijk! hahaha!) als de post door de sorteermachine is geweest. 

Nu kan ik mij zo voorstellen dat je direct enthousiast aan het vouwen bent geslagen, maar niemand hebt om zaad naar te sturen. Denk dan nu niet langer en stuur al je zaad naar mij - op een puur platonische, non-erotische wijze. Misschien heb je nog iets waar ik blij van word en misschien heb ik nog iets waar jij blij van wordt en zo worden we allebei extrasuperblij voor bijnagratis en weinig moeite! Laat dan een berichtje achter met je emailadres en ik neem contact met je op. Dat is leuk toch? Ja, dat is leuk! 

Fijne dag!