Al die leuke ideëen - en foto's natuurlijk

Ach, je kent dat wel toch? Die onwijs leuke ideëen die je nog gaat uitvoeren! Een blog is er zo één bij uitstek. Hoe veel blogs ik al wel niet geschreven heb! Ja, in mijn hoofd dan, maar door al dat hoofdschrijven schiet er geen tijd meer over om het ook daadwerkelijk te doen, uiteraard. Oh, ik deed wel wat pogingen, op een dag liet ik zelfs een blogsite bouwen door een vriend - want ik wilde het natuurlijk per se allemaal zelf ontwerpen - maar eer dat ding af was was ik het alweer straal vergeten en die site heb ik nooit meer naar omgezien. Het schaamrood staat me nog op de kaken. Enfin, tien jaar verder en ik zag dan eindelijk het licht, en nu lezen jullie gezellig mijn eerste blogpost ooit. Hoezee!

Ik weet niet hoe jullie dat bekijken maar mij leek het een goed plan om eerst maar eens af te trappen met foto's. Ik ben namelijk ontzettend dol op foto's en zo krijgen jullie gelijk een beetje een beeld van mijn persoontje. Of eigenlijk het leven er omheen, want ik hou de camera (telefoon ;p) natuurlijk meestal zelf beet. Zo stel ik jullie eerst maar eens voor aan de huisgenoten. Ziehier, (een hele slechte foto van) De Vriend:

Hij ligt hier aan wat we noemen het Koffie-infuus, zo hoeft hij zijn handjes niet te gebruiken want dat is hem 's morgens echt nog wat te veel. Ochtenden zijn zwaar, snap je? Maar overdag is hij heel leuk en sociaal, keislim en nog beresterk ook. Heus!

De Vriend en ik wonen dan nog samen met wat ander gepeupel. Dat gepeupel bestaat uit Oortje (hond), en Samson & Kiki (kats):

Oh haha, katten...

Zo ziet ze er uit vlak voordat je de bal weggooit. Niet zo charmant he? Over Oortje heb ik nu verder geen verhalen. Ze is Geweldig. Dat leer je snel genoeg mocht je me hier blijven volgen. Oh, alleen nog even over haar oor. Dat staat rechtop want er is een hapje uit, dat kwam zo: ze was het 12e puppy, en mama was moe, ok? Gewoon heel moe! Zodoende.

Samson en Kiki zijn geen dikke vrienden. Hoewel ze zich vaak uitsloven voor elkaar, toch lijkt dat op een of andere manier net altijd te gebeuren als de ander tijdelijk heeeel even elders interesses heeft. Bijvoorbeeld zijn ze dan net even grondig het plafond aan 't bestuderen. Gek toch! Kiki is een lapje, vrouwtje dus, en Samson is de man. Al zou je dat niet zeggen; mocht je denken dat alle katten diva's zijn, doe dat dan maal tien en je hebt bij benadering Samson. Er was een tijd dat hij alleen wilde eten als je er een liedje bij zong.

Ook hebben wij een onwijs leuke moestuin. Die is precies net zo onwijs klein als onwijs leuk, want het is in een buurttuin. Dat is een geniaal concept, al zeg ik het zelf, want ik steek de straat over en ik sta bij mijn plantjes. Ja, een eigen tuin was nog beter geweest, maar dat gaat wat lastig op een flat. Enfin, buurttuin dus, stel je lange portiekflats voor van 3 of 4 hoog, en dan daartussen een lap gras. Op dat gras is de tuin en die is gratis voor ieder die er omheen woont. Je kunt een stukje krijgen van meestal 12 m². Dit jaar was er plek over dus nu hebben wij dan toch zelfs 32 m²! Ik zal het eens laten zien, dat kleine tuintje:

Dit was ergens in maart, al het gewiedde is nu van ons.

En dit was laatst, ons vasteplantenhoekje met de kleinste kersenboom ooit en een nog kleinere vijver, zo klein dat je hem niet eens ziet.

Dat is de buurttuin in zijn geheel, ja het kan niet altijd mooi weer zijn natuurlijk!

De Vriend en ik zitten ook in het bestuur, vorig jaar won de tuin een prijs, met die prijs kwam geld, en dat geld moet uitgegeven worden. Een heel gedoe natuurlijk. Maar wel leuk gedoe. We doen dat gedoe dan met de buren die we anders nooit hadden gekend en zo heb je ineens heel leuk contact met mensen! Dat is gewoon tof.

Goed, als laatste ben ik er natuurlijk zelf. Vanwege de hond moet ik soms ook op pad als het regent en een onschuldige voorbijganger moet uitkijken mij dan niet te verwarren met een bankovervaller, maar droog is het wel. Zo zie ik er dan uit:

Ja dat is niet echt een hele goede foto he? Hahaa, je moet het er toch maar mee doen!

Welnu, dit was dan in een notendop mijn leven, waarover ik in het vervolg rapporteren zal. Over dat, en alle gelukjes waar ik tegenaan loop dus. De grote én de kleine. En soms een ongelukje voor de afwisseling ofzo. Tot ziens!